بۈگۈنكى ئىشنى ئەتىگە قويما

دېرىزە تۈۋىدە قىپقىزىل پىشىپ كەتكەن ئالۇچا:

— تېخىچە ئوقۇپ بولمىدىڭمۇ؟ بۇ يەرگە چىق، بىرئاز دەم ئال، ئالۇچىلاردىن يە، — دەپتۇ.

— ياق، قىپقىزىل ئالۇچىلىرىم، بولمايدۇ، دەرسلىرىمنى تەكرار قىلىپ بولۇپ، ئاندىن چىقىپ ئالۇچا يەي، زېھنىمنى بۆلمەڭلار، – دەپتۇ بالا. 

بالا ئۆتۈلگەن دەرسلىرىنى تەكرار قىلىپ بولغاندىن كېيىن، كىتاب، دەپتەرلىرىنى رەتلەپ، سومكىسىغا سېلىپ ئېسىپ قويۇپتۇ – دە، تالاغا چىقىپ:

— قېنى مەن بىلەن ئوينايدىغانلار؟ كېلىڭلار، ئوينايمىز، — دەپتۇ.

   ئۇنىڭغا قاراپ كۈن ئىسسىق چىراي ئېچىپتۇ. قۇشلار سايراپ كېتىپتۇ. قېپقىزىل ئالۇچىلار شاخلىرىنى ئېگىپ تۇرۇپتۇ.